விடிவது

எந்த அறிகுறியுமற்று

ஏதோவொன்றாக விடிந்துவிடுகிறது

சில பொழுது.

இசையாக

காற்றில் மிதந்து செல்கிறது உடல்

இலேசாகவும் கனமாகவும் இல்லாது.

ஒரு சிக்னல் தேவைப்படுகிறது,

அந்த நிறுத்தத்தில்

அருகிலொரு வாகனம் தேவைப்படுகிறது,

அதில் ஒரு சின்னஞ்சிறு சிறுமியின்

ஏதாவது இரண்டு சொல் தேவைப்படுகிறது

இந்த நாளை அநாதையாக்காமல்

தொட்டுத்தூக்க.

சாயம்போன ஒளியில் அணில்

பதட்டத்திலும் குழப்பத்திலும்

ஒடிந்த கிளையின் நுனிக்கு

ஓடிஓடித் திடுக்கிடுகிறது அணில்.

இந்தக் கிளைகளெல்லாம்

அரவமற்றும் குறிப்பற்றும்

காற்றுக்குள் முறியும் இயல்பானவை.

அந்தரத்தில்

அந்தக் கிளை பயணித்த

தடத்தில் தெரியும்

சாயம்போன ஒளியைப் பார்க்கிறது.

பார்த்துவிட்டுப்

பார்த்துவிட்டு

ஓடுகிறது.

மேசைமேல் நின்று

படபடக்கும் புத்தகத்தை

இந்தப்பக்கமிருந்தும் அந்தப்பக்கமிருந்துமாக

இருவர் வாசிக்கிறார்கள்.

ஒரே கணத்தில் ஒரே சொல்லை

இருவரும் சொல்லும் பொழுது

கவிதை மறைந்து

புத்தகம் தொலைந்து

கண்ணாடியாகிறார்கள்

இவனுக்கு அவனும்

அவனுக்கு இவனும்.